بسم الله الرحمن الرحیم
انه خیر ناصر و معین
الحمد لله رب العالمین، الصلوة و السلام علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین علیهم السلام
اکنون که در حال نگارش این برگ از زندگی خود هستم، چهره در روضه ی پاک نبوی صلی الله علیه و آله دارم .
قطعه ای از بهشت الهی که نصیب خلق نموده است .
خدایا !
نمی دانم چگونه خواهم توانست دل از این جنت الهی بکنم و راهی دیار خود گردم !
ولی شکرت که پس از آن چند صباحی از عمرم را در حرم خودت مهمان هستم .
چه می شود کرد ؟
باید خود را به قضای الهی سپرد !!؟
معبودا !
غریب تر از حبیبت را کجا می توان یافت ؟
غربت ... .
آری غربت ... .
اگر غریب نبود قبور پاره های تنش به چنین وضعی دچار نمی شد .
اگر غریب نبود کسانی در کنارش دفن نمی شدند که آورده هایش را بدعت خواندند .
اگر غریب نبود حرم امنش دچار جاهلیت عصر جدید نمی شد .
خدایا !
نبیت را از غم غربت برهان .
معبودا !
ما را به حقایق دین پیامبرت آشنا بگردان و پس از آن جان ناقابل ما را بگیر !
کردگارا !
اشتباه فراوان نموده ایم، همه را به جمال نورانی خاتم پیامبرانت ببخشای و ما را همچون نوزادی تازه متولد شده پاک گردان .
همین و بس ...
سه شنبه 13/5/1388 – ساعت 1:45 بامداد به وقت مدینه
مقابل روضة النبی